Sep 22, 2010 with 0 Comment(s)
ohh akal, kenapa kau teringat kat dia ?

ohh hati, kenapa kau rasa tak tenang ?
***********

lame dah tak update, ada lah beberapa hari kan, bukan apa, takde masa asyik dok wat keja, dok main game dok lyn fb..biasa lahh itu lah aktiviti harian aku. ermm , hari nih hari rabu, well skulah macam biasa lahh. bla bla bla.. aku tak nak cite pape pown pasal skulah..

tapi aku nak mengeluar kan *ayt skema* aku nak mengeluar kan apa yg aku rasa. sekarang, tahap kejatuhan mood aku telah tibe T_T *hormon tak menentu mungkin. kat skulah waktu bio td dlm lab dah bibir aku tak leh senyum, mata tak boleh nak mesra, muka jdi serius. ahhh !!! kenapa lahh hidup nih buad kan diri aku nih rasa hadoih.. mengeluh je lah yg aku boleh kata kan. korang tak tahuu.. hanya aku sorg jer yang tahu prasaan aku, diri aku.. semua org tak tahu.... aku rasa sakit sangat nih. nak menangis, erkk aku bukan budak2 lah, aku bukan pompuan.. tapi ada artikel yg aku baca, kadang2 menangis itu baik untuk kesihatan. kadang2 mata perlu buang bende bende kotor dalam mata tuh.. mcm mana nak buang nyer ? dgn menangis lahh. tapi kalau menangis banyak sangat pown tak boleh, kering air mata susah pulak bola mata nak gerak kan ?

mungkin lumrah kehidupan kowt, "dapat bende baru, lupakan yg lama" sdgkan, yang lama lebih banyak membantu suatu ketika dahulu kan ? sebelum kedatangan yang baru. macam citer nih, aku dapat dari baca sesuatu.

saya ada sebilah gunting, gunting tuh saya guna untuk potong2..
penah jugak terluka sbb gunting tuh, tapi tak kesah la, tak sakit pown.
gunting tuh dah lama saya guna, skrg ni gunting tuh dah berkarat, saya tak buang pun..
kenape ? syg! sbb syg nak buang.. jadi saya simpan lah gunting tuh dalam laci.

betol ker ? bagi aku, kalau gunting tuh dah berkarat, sbb dah lama, nak simpan buad apa kan ? buang jer lah beli gunting baru kan ? bukan mahal pown gunting tuh, 2 inggit 3 inggit jer.. ini lah yang aku kata kan lumrah kehidupan. kita tak boleh buad apa apa, hanya tunggu dan lihat jer. mungkin sape sape yg baca post aku untuk kali ini tak akan paham apa yang aku nak katakan sebenar nya. memang aku sengaja tak nak bagi org lain paham, nnti kalau org lain paham hati aku nih, aku jadi susah.. susah nak buad tuh, susah nak buad ni. kan ? so hanya sekadar baca jer lah.. " Hati yg terluka umpama besi bengkok walau diketuk sukar kembali kepada bentuk asalnya." betol tak ?

sorry, kalau buad kan kauorg sumer beron. aku tak boleh nak jelas kan apa yg sebenar nya yang ingin aku kata kan dalam blog nih. "Kata-kata itu sebenarnya tidak mempunyai makna utk menjelaskan perasaan. Manusia boleh membentuk seribu kata-kata, seribu bahasa. Tapi kata-kata bukan bukti unggulnya perasaan"

goodbye :[